Azione! Spedizione gratuita solo fino alla fine del mese!
Hai una domanda?+39 61100011
Ekoprojekt jest to wymóg wobec producentów, by produkowali wkłady o niskiej emisji pyłów (mniejszy smog).
Wkład spełniający wymogi Ekoprojektu to bezpieczny wybór,gdyż wkłady nie spełniające będą systematycznie wycofywane z obiegu.
W standardzie Kominek posiada:
- system czystej szyby
- system zimnej klamki
- szyber
- deflektor
- ruszt
- dolot fi 100
Wkład zuzia to wkład żeliwny o bardzo dobrym stosunku ceny do jakości.
Efektywność ogrzewania można zwiększyć stosując zamiast tradycyjnych prostych rur spalinowych rury radiacyjne.
Klamkę w tym wkładzie kominkowym możemy zdjąć podczas palenia, co zapewni, że nie będzie się nagrzewała.
Umożliwia regulację ciągu komina, co wpływa na efektywniejszy proces spalania. Regulacja jest możliwa za pomocą gałki.
Ułatwia utrzymanie wkładu w czystości. Gałka z przodu szuflady pozwala na regulację dopływu powietrza z pomieszczenia.
Klasyczny front wkładu wyposażony w ceramikę żaroodporną wytrzymująca temperaturę do 660°C.
Dopalanie cząstek opału dzięki deflektorowi, który wydłużają drogę spalin. Proces ten podnosi również efektywność spalania oraz gwarantuje lepsze wykorzystanie energii, a tym samym minimalizuje emisję szkodliwych substancji do atmosfery.
Maksymalne wykorzystanie ciepła odbywa się dzięki gęsto rozmieszczonym radiatorom na ścianach wkładu kominkowego.
Ozdobny płotek ułatwia utrzymanie czystości użytkowania oraz zabezpiecza przed wypadaniem drewna.
We wkładzie zastosowano solidny, żeliwny ruszt. Można go wyjmować i czyścić.
Ozdobna płyta tylna i przestronna komora spalania
Zwiększa powierzchnię wymiany ciepła pomiędzy gorącymi spalinami a pomieszczeniem
Dolot zimnego powietrza fi 100 do wkładów żeliwnych, który ma na celu doprowadzenie świeżego powietrza do paleniska z zewnątrz budynku. Nie wymaga montażu dodatkowego elementu: przejście dolot - rura. Montuje się go na dole z tyłu wkładu.
Do prawidłowej pracy każdy kominek potrzebuje odpowiednią ilości powietrza. Często jego niedobór staje się jednym z głównych problemów złego funkcjonowania wkładu. Aby kominek nie sprawiał nam problemów musi mieć dostarczone ok. 8-10 m3/h powietrza na 1 kg drewna. Jeżeli nie ma innej drogi pobiera on powietrze z pomieszczenia, w którym się znajduje. A ponieważ najczęściej jest on usytuowany w salonie, czyli miejscu gdzie bardzo często przebywamy, w rzeczywistości pośrednio "zabiera" on powietrze nam.
Kominek o ponadczasowym wzornictwie, to pierwszy wybór wśród osób poszukujących klasycznego wkładu.
Maksymalne wykorzystanie ciepła dzięki gęsto rozmieszczonym radiatorom oraz ściankom paleniska wykonanym z wysokiej jakości żeliwa o grubości 8 mm.
Zwiększona powierzchnia wymiany ciepła pomiędzy gorącymi spalinami a pomieszczeniem za sprawą wysokiego czopucha.
Dopalanie cząstek opału dzięki deflektorowi, który wydłuża drogę spalin.
Zwiększona wydajność pracy wkładu poprzez manualną regulację ciągu komina przy użyciu wbudowanego szybra.
Ręczna kontrola nad procesem spalania realizowana poprzez przesuwkę popielnika.
System zimnej klamki ograniczający ryzyko oparzenia się, dzięki możliwości jej zdjęcia podczas palenia.
Szuflada/pojemnik na popiół, w których gromadzą się pozostałości po spalonym drewnie oraz ruchomy ruszt, ułatwiający usunięcie popiołu.
Ograniczenie osadzania sadzy dzięki systemowi czystej szyby (kierownica powietrza).
Wymiary wkładu
Podczas wszelkich czynności związanych z obsługą i eksploatacją wkładu należy pamiętać, iż elementy wkładu mogą mieć wysoką temperaturę w związku z czym do obsługi należy stosować rękawice ochronne.
Drewno to jedno z najlepszych paliw wykorzystywanych do uzyskania ciepła. Jako odnawialne źródło energii mamy zagwarantowaną jego ciągłą dostępność, a także niezależność od poszczególnych producentów energii cieplnej. Paliwo to dostępne jest nawet lokalnie. Zapewnia posiadanie indywidualnego i konkurencyjnego sposobu ogrzewania, również pod względem cenowym. Drewno używane jako opał do kominków powstaje najczęściej z resztek masy drzewnej. Jego moc uzależniona jest w głównej mierze od zawartości w nim wody. Świeżo ścięte drzewo lub niewłaściwie przechowywane charakteryzuje się dużą zawartością wilgoci. Wilgoć podnosi wagę drewna i jednocześnie redukuje jego moc grzewczą. Dlatego najbardziej zalecanym i wydajnym jest drewno o wilgoci poniżej 20%.
Podczas palenia należy:
Paliwo zalecane
Producent zaleca stosować polana drzew liściastych typu: buk, grab, dąb, olcha, brzoza, jesion, itp. o wymiarach polan lub szczap: długości ok. 30 cm i obwodzie od ok. 30 cm do 50 cm- wilgotność drewna używanego do opalania urządzenia nie powinna przekraczać 20% co odpowiada drewnu sezonowanemu 2 lata po wyrębie, przechowywanemu pod zadaszeniem.
Paliwo niezalecane
Należy unikać do opalania urządzenia polan lub szczap o wilgotności powyżej 20%, gdyż może to spowodować nie osiąganie deklarowanych parametrów technicznych - obniżona moc cieplna.
Nie zaleca się stosować do opalania urządzenia polan drzew iglastych oraz drzew zażywiczonych, które powodują intensywne zakopcenie urządzenia oraz konieczność częstszego czyszczenia urządzenia i przewodu kominowego.
Paliwo zabronione
We wkładach nie wolno palić: minerały (np.: węgiel, drewno tropikalne (np.: mahoń), produkty chemiczne lub substancje płynne, takie jak: olej, alkohol, benzyna, naftalina, płyt laminowanych, impregnowanych lub sprasowanych kawałków drewna związanych klejem, śmieci. Jeżeli jest dopuszczalne inne paliwo, informacja będzie umieszczona na tabliczce znamionowej.
Obudowa powinna zapewniać dostęp powietrza potrzebnego do wentylacji, cyrkulacji powietrza w obudowie, poprzez zastosowanie w niej kratek kominkowych dobranych odpowiednio do mocy wkładu (w dolnej części zabudowy - pod wkładem ) oraz kratki wylotowej (na górze obudowy - nad wkładem).
Dobór kratek
Kratki wlotowe i wylotowe: W dolnej części zabudowy wkładu kominkowego należy przewidzieć otwór(y) nawiewne za pomocą których do obudowy wchodzi powietrze potrzebne do ogrzewania - wlot powietrza (dolne kratki wentylacyjne). Aby zapewnić właściwe odprowadzanie gorącego powietrza z okapu należy zamontować w nim otwory wywiewne zakończone kratkami wentylacyjnymi - wylot powietrza (górne kratki wentylacyjne). Otwory wykończone są za pomocą kratek o polu przekroju w zależności od mocy wkładu od 40 do 60 cm 2 na 1 kW mocy wkładu kominkowego.
Uwaga: Ze względu na wysoką temperaturę w obudowie wkładu kratki w okapie jak i wieńczące układ rozprowadzania powietrza w domu muszą być metalowe. W okapie kominka montujemy wyłącznie kratki bez żaluzji.
Jedynym prawidłowym i zalecanym sposobem rozpalania kominków jest tzw. rozpalanie od góry.
INSTRUKCJA KROK PO KROKU
1. PRZYGOTOWANIE MATERIAŁÓW
- Kilka większych polan drewna (rozłupanych; max. wilgotność do 20%; śr. ok 10-13 cm) - Garść drobnych szczap na rozpałkę (śr. ok 2-5 cm; max. wilgotność do 20%,)
- Dowolna podpałka
- Zapałki/zapalarka
2. PRZYGOTOWANIE KOMINKA i PALENISKA
- Otwieramy wszystkie dopowietrzenia/przepustnice w kominku
- Układamy większe polana na dnie paleniska w sposób naprzemienny
- Na szczycie grubych polan układamy warstwę drobnych szczap na rozpałkę (nie więcej niż 3 warstwy). Szczapy układamy pozostawiając pomiedzy nimi odstępy, aby zapewnić swobodny przepływ powietrza
- Na górnej warstwie szczep układamy podpałkę
ROZPALANIE
Podpalamy rozpałkę i zamykamy drzwi od kominka. W zależności od długości przewodu kominowego i jego ciągu rozpalanie może trwać od kilku do kilkunastu minut. W przypadku niewystarczającego ciągu w kominie należy w początkowej fazie rozpalania rozszczelnić drzwi kominkowe poprzez ich uchylenie. Dobrym pomysłem jest również uchylenie okna w pomieszczeniu, w którym kominek jest zainstalowany w celu doprowadzenia do niego większej ilości powietrza (tylko w przypadku urządzeń nie posiadających wbudowanego dolotu powietrza z zewnątrz) Wkład kominkowy przeznaczony jest do opalania drewnem o zawartości wilgotności do 20%. Stosowanie węgla, koksu, produktów węglopochodnych, tworzyw sztucznych, śmieci, szmat i innych substancji palnych jest niedozwolone. Warunkowo dopuszcza się spalanie atestowanych brykietów drzewnych, wykonanych z trocin lub peletu, ale jedynie w małych ilościach. Praktyczna ocena wilgotności stosowanego opału drewna jest następująca. Drewno, które ma posiadać zawartość wilgoci w granicach 18-20%, musi być sezonowane przez okres 18-24 miesięcy lub zostać oddane procesowi suszenia w suszarniach. Wraz z redukcją wilgotności drewna, wzrasta jego wartość opałowa, co oznacza oszczędności finansowe - nawet do 30% ogólnej masy drewna potrzebnej na jeden sezon grzewczy. W przypadku używania do spalania drewna o zbyt dużej wilgotności może nastąpić nadmierne zużycie energii potrzebnej do odparowania wilgoci oraz do powstania skroplin w czopuchu lub komorze spalania, co wpływa na ogrzewanie pomieszczenia. Innym negatywnym zjawiskiem zaobserwowanym przy stosowaniu drewna o zbyt dużej wilgotności jest zjawisko wydzielana się kreozotu - osadu niszczącego przewód kominowy, który w granicznych przypadkach może spowodować zapalenie się i pożar komina. W związku z powyższym zaleca się stosowanie drewna liściastego dąb, buk, grab, brzoza. Drzewa iglaste charakteryzują się niższymi wartościami energetycznymi, a palenie nimi powoduje intensywne zakopcenie szyby.
UWAGA: Nie należy użytkować niezabudowanego wkładu kominkowego za wyjątkiem próbnego rozpalenia.